Evenals het licht waardoor we kunnen zien, zal ook geluid ons benaderen in de vorm van golven. Deze bewegen zich echter veel trager voort dan het licht, slechts tegen 344 m/s. Ons oor bestaat uit volgende drie delen:
- Het uitwendig oor
- Het middenoor
- Het binnenoor
Het uitwendig oor
De geluidsgolven komen terecht in onze oorschelp die deel uitmaakt van het uitwendig oor. De oorschelp bestaat uit kraakbeen bekleed met huid en zal dienst doen als trechter om geluid op te vangen. De groeven in onze oorschelp zorgen ervoor dat het geluid naar onze gehoorgang wordt geleid.
De geluidsgolven komen terecht in onze oorschelp die deel uitmaakt van het uitwendig oor. De oorschelp bestaat uit kraakbeen bekleed met huid en zal dienst doen als trechter om geluid op te vangen. De groeven in onze oorschelp zorgen ervoor dat het geluid naar onze gehoorgang wordt geleid.
Dit gedeelte bestaat verder ook nog uit de buitenste gehoorgang. Deze is S-vormig en bevat haren en klieren die ons oorsmeer zullen produceren. Dit oorsmeer heeft als functie het stof tegenhouden dat in onze oren terecht komt en het soepel houden van het trommelvlies. Het uitwendige gedeelte eindigt met het trommelvlies dat zal gaan trillen als we geluid waarnemen.
Het middenoor
Daarna komen we terecht in het middenoor dat spiraalvormig is en drie beentjes bevat: het aambeeld, de hamer en de stijgbeugel. Deze geven de trillingen van het trommelvlies door via een vloeistof die zich in het middenoor bevindt. Het middenoor bevindt zich in de trommelholte die zal uitmonden in de buis van Eustachius. Deze stelt ons middenoor in verbinding met onze keelholte en stelt ons in staat om de druk in ons middenoor te regelen.Denk bijvoorbeeld maar aan de groeiende druk als een vliegtuig opstijgt. Na enkele keren slikken, valt deze weg. Dit kan via de buis van Eustachius.
Het binnenoor
De stijgbeugel is verbonden met het ovale venster dat het begin van het binnenoor voorstelt. Het ovale venster zal de trillingen doorgeven via een vloeistof die de perilymfe wordt genoemd.
In het binnenoor bevindt zich een structuur die we het slakkenhuis noemen en die uit drie gangen bestaat. De bovenste gang begint aan het ovale venster en gaat aan de top van het slakkenhuis over in de onderste gang die op zijn beurt eindigt aan het ronde venster.Trillingen bereiken onze gehoorgang en worden via het trommelvlies doorgegeven aan het ovale venster. Dit zet de perilymfe in beweging. Deze beweegt naar de top van het slakkenhuis via de bovenste gang en gaat daar over in de onderste gang van het slakkenhuis die eindigt aan het ronde venster. Dit wordt hierdoor naar buiten geduwd.
De middelste gang tenslotte staat in verbinding met een aantal structuren in ons binnenoor, nl: de drie halfcirkelvormige kanalen, het ronde blaasje en het ovale blaasje. Deze drie net als de middelste gang van het slakkenhuis zijn gevuld met endolymfe. In deze middelste gang van het slakkenhuis bevindt zich tenslotte het orgaan van Corti, dat verantwoordelijk is voor het omzetten van geluidsprikkels tot zenuwimpulsen.
Wat we horen hangt af van de toonhoogte en de sterkte van het geluid.
De toonhoogte wordt uitgedrukt in Hertz en wordt bepaald door het aantal trillingen per seconde. Hoe meer trillingen per seconden er zijn, hoe hoger de toon van het geluid zal zijn.
De sterkte van het geluid wordt uitgedrukt in decibel.
Naargelang de frequentie van het geluid dat we horen, zal een ander deel van het orgaan van Corti gaan trillen en krijgen onze hersenen informatie over de toonhoogte van het geluid.
Met stijgende leeftijd zullen we minder frequenties gaan waarnemen omdat het trommelvlies minder soepel wordt.
Zo zullen we op jongere leeftijd geluiden kunnen waarnemen tussen 20 en 20000 Hz, terwijl dit op latere leeftijd een meer beperkte range is.
De pijngrens van ons gehoor ligt op 90 decibel en vanaf 120 decibel kan er schade optreden.
Hieronder kunnen jullie een test doen om te zien welke geluiden jullie nog kunnen waarnemen.
Hieronder kunnen jullie een test doen om te zien welke geluiden jullie nog kunnen waarnemen.
Een andere vorm van schade aan ons gehoor kan veroorzaakt worden door een infectie van onze keel of luchtwegen die zich uitbreidt naar ons middenoor via de buis van Eustachius. We spreken dan van een oorontsteking.
Slechthorendheid kent twee vormen.
Geleidingsslechthorendheid treedt op als de overdracht van het geluid naar het binnenoor wordt belemmerd. Dit kan door een kapot trommelvlies of door een verstopping van de gehoorgang.
Perceptieslechthorendheid wordt genoemd als het binnenoor beschadigd is. Dit kan door virussen, door te lang in een omgeving te staan met te luide geluiden en door letsels. Verder kan het ook optreden door het ouder worden.
