Ons evenwicht

Onze gehoororgaan, meer bepaald het binnenoor, staat ook in voor ons evenwicht.

De belangrijkste rol daarbij is weggelegd voor de structuren wiens functie nog niet eerder aan bod is gekomen: de drie halfcirkelvormige kanalen, het ronde blaasje en het ovale blaasje (Die jullie hiernaast kunnen bekijken). Het ovale en rond blaasje bevinden zich in een structuur die we de voorhof noemen.

Deze drie structuren zijn gevuld met endolymfe en omgeven door perilymfe.

Het ovale blaasje bevat zintuigcellen die geprikkeld zullen worden als het lichaam van positie zal veranderen. Op deze zintuigcellen zitten wimpers die horizontaal gericht zijn, waarop een gelatineus membraan gelegen is dat wordt verzwaard met kalksteentjes (CaCO₃) en waarin uithollingen zijn waarin de wimpers kunnen schuiven. We noemen deze kalksteentjes ook statolieten.

Het ronde blaasje is identiek opgebouwd, maar draagt zijn wimpers verticaal.

De drie harlfcirkelvormige kanalen liggen in drie vlakken loodrecht op elkaar. Deze positie is belangrijk opdat bij elke beweging tenminste in één van de kanalen een reactie zal plaatsvinden. Het begin van elk kanaal heeft een verdikking die we ampulla noemen met een beweeglijk gelatineus membraan dat zintuigcellen met wimpers bevat.

De zwaartekracht zal inwerken op de kalksteentjes van het ronde en ovale blaasje. Hierdoor zal het gelatineus membraan op de wimpers gedrukt worden en worden de zintuigcellen geprikkeld. Deze impuls wordt dan naar de hersenen gestuurd.

Deze twee structuren bepalen dus onze positiezin, hoe de stand van ons lichaam ook zal veranderen.

Bij een beweging van ons hoofd, zal de endolymfe in de drie halfcirkelvormige kanalen later bewegen dan het kanaal zelf. Dit komt door de traagheid van de vloeistof. Deze stroming van de endolymfe zal het gelatineus membraan in de ampulla opzij duwen, waardoor de wimpers geprikkeld worden en er een impuls naar de hersenen wordt verzonden.

Deze structuur staat in voor onze rotatiezin of de draaibewegingen van het lichaam.

Onze ogen werken samen met onze evenwichtsorganen. Hierdoor zijn we in staat om het starten en stoppen van een beweging te bepalen.
Door de traagheid van de vloeistof echter, zullen onze ampullaorganen nog beweging registreren als we al stil staan. Dit is dan het zogenaamde duizelig zijn.
Schaatsers en dansers gaan hun zich fixeren op een bepaald punt om dit tegen te gaan. Zij kunnen vaak blijven draaien zonder duizelig te worden, zoals op beide onderstaande filmpjes te zien is.